Lucas Lenglet heeft speciaal voor de tentoonstelling De burgemeester van Veurne een nieuw werk geproduceerd: one cage for one bird. Achter deze uiterst eenvoudige titel en de al even nauwgezette, minimalistische vormentaal van het werk schuilt een verontrustende ambiguïteit. Want wat is deze kooi anders dan een gevangenis voor deze vogel, dit symbool van vrijheid? Lenglet is sterk geïnteresseerd in wat hij de “architectuur van de veiligheid” noemt: ruimtes en constructies die een onderscheid creëren tussen binnen en buiten, tussen veilig en bedreigend. De fysieke relatie met de toeschouwer, of beter gezegd de blik van de toeschouwer speelt daarbij een cruciale rol. Het is immers de blik die, zoals Foucault heeft aangetoond, bepaalt wie binnengesloten is en wie buitengesloten. De nieuwe kooi past binnen de serie kooiconstructies die Lenglet eerder maakte, zowel voor galerieruimtes als in de openbare ruimte. Twee van deze eerdere kooien zijn nu, in samengeperste vorm, te zien op zolder. De takken liggen er nog, maar de vogel is gevlogen.