Sinds 2005 verwerkt Hedwig Brouckaert beeldmateriaal uit de massamedia. Ze richt zich meer bepaald op de centrale obsessie van die media: het menselijk lichaam. Brouckaert accumuleert meestal een enorme hoeveelheid beeldfragmenten in één enkel werk. Die fragmenten haalt ze uit allerhande tijdschriften of van het internet. Ze worden gescand, uitvergroot, gespiegeld of in een negatiefbeeld omgezet. Naast de digitale technologie maakt Brouckaert ook dikwijls gebruik van het verouderde carbonpapier om bepaalde lijnen van een beeld door te tekenen, of ze bekrast het beeld tot ze zelfs door het papier heen zit. Daarnaast gaat ze, zoals in de aloude collagetechniek, ook letterlijk knippen en kleven, of diverse fragmenten aan elkaar bevestigen met naalden. De resulterende kunstwerken bewegen zich in het grensgebied tussen twee en drie dimensies, tussen herkenbare figuratie en autonome abstractie.

Door middel van haar intens fysieke werkproces confronteert en bezweert Brouckaert de gladde clichébeelden uit de media met een weerbarstige materialiteit. Haar kunstwerken trekken aan en stoten af, ze bevatten zowel iets erotisch als iets monsterlijks, zoals de Gorgonen uit de antieke mythologie. Zo evoceren ze een fascinerende en dreigende, nimmer te reduceren, meervoudige lichamelijkheid; een onvatbare realiteit die altijd onder het stereotiepe beeld sluimert.