Voor de Nederlandse Rachel Koolen is het productieproces steeds een onderzoek. Een fysiek onderzoek waarbij haar werken voortdurend materiële transformaties ondergaan. De kunstenaar maakt telkens weer nieuwe werken met (onderdelen van) oudere werken. Dit herhalend element is uitermate belangrijk voor haar artistieke praktijk en de manier waarop ze objecten als performant beschouwt: objecten kunnen volgens Koolen verschillende rollen aannemen. Ze zijn belangrijk in het uitwisselen van betekenis, het zijn katalysators in onze beeldcultuur. De kunstenaar begrijpt sculpturen als een mogelijkheid om de kneedbaarheid van objecten en materialen te testen. Enerzijds worden haar sculpturen gekenmerkt door destructie, anderzijds beleeft ze ook een enorm plezier aan het beantwoorden van de noden/vragen van het specifieke object.

Veel aangehaalde onderwerpen in het werk van Rachel Koolen zijn: de relatie lichaam-geest en het conflict tussen heden, verleden en toekomst. In Meervoud toont Rachel Koolen nieuw en recent werk. Het centrale silhouet, getiteld Joker, refereert met zijn schaal en lijnvoering aan architecturale ornamenten, zoals bijvoorbeeld die van de renaissancegebouwen in Veurne. Tevens is Joker het resultaat van Koolens streven om een ‘blanco’ object te creëren, dat wil zeggen, iets dat aan elke eenduidige definiëring of invulling van betekenis ontsnapt en in die zin meervoudig is.