Met zijn werk onderzoekt Hans Demeulenaere wat de display precies inhoudt, in welke mate deze de toeschouwer in zijn kijken beïnvloedt. Hij gooit daarmee elk onderscheid tussen kunst, architectuur en design overboord. Het is de modernistische vormentaal die hem het meest interesseert. Of het nu gaat om de iconische fauteuil van Le Corbusier of het Aldo van Eyck paviljoen. Gefocust op vorm en procedure, approprieert en deconstrueert hij deze modernistische vormen. Hij kopieert, spiegelt en verdubbelt. Een stalen onderstel vertaalt hij in een houten structuur, leren kussens in kraftpapieren ‘zakken’.