De installaties van Thomas Bakker bestaan uit afbeeldingen, geprojecteerde dia’s, videowerk en 16mm-filmfragmenten. De kunstenaar combineert en verbindt deze beelden met sculpturen en alledaagse objecten en deelt het productie- en tentoonstellingsproces. De bedoeling hiervan is om de status van de schets, het oorspronkelijke uitgangspunt, maar tegelijk ook het laatste stuk van het werk in twijfel te trekken. Het geprojecteerde beeld is een sleutelelement in Bakkers werk. Het stelt hem in staat om te blijven combineren en in vraag te stellen. De kunstenaar verbindt zo het kortstondige met het absolute en het fysieke met het mentale. De diptiek my left eye taken by Mik, my right eye taken by Mik bestaat uit twee foto’s gemaakt met een half-kleinbeeldcamera, een speciale camera die het reguliere kleinbeeldnegatief doormidden snijdt. Deze twee, onmogelijk zelf te nemen, close-upfoto’s zijn door Bakkers dochter gemaakt.
Voor het werk Diptiek/Sculptuur vertrok Thomas Bakker van twee schilderijen die hij verbrandde in de mal. In de ontstane leegte goot hij brons. Beide schilderijen gingen tijdens het proces verloren en werden getransformeerd tot sculpturen.