Tatjana Gerhard

EXPO #20 - SCENARIOS OF DESIRE II

Tegen een desolate achtergrond schetst Tatjana Gerhard archetypisch ogende figuren. Verminkt, verwrongen? Alsof ze de schaduwzijde van de mens in de  verf wenst te zetten. Vereenzaamd, op zichzelf teruggeplooid en weergegeven in een directe en compromisloze beeldtaal, brengen ze existentiëel menselijke gevoelens ten berde. Omdat er geen plaats is voor referenties, noch  anekdotiek, krijgt de narratie weinig kans tot uitbraak. Gerhard schenkt geen titels die soelaas kunnen brengen, slechts een ‘verhaal’ zonder plot, oplossing en al zeker zonder catharsis. Wat de suspense natuurlijk nog snijdender maakt. Onze eigen essentie lijkt ons als een gapende afgrond aan te staren. Confronterend, ongemakkelijk! Samen met haar gewrongen gestalten tast de kunstenaar de grenzen van de figuratie af. Een opeenvolging van verftoetsen kan samen een figuur vormen, maar evengoed ook niet. Gerhard creëert met haar werken een zekere afstand, alsof we als toeschouwer buiten het schouwspel blijven staan om de afgrond vanuit een veilige positie te overschouwen. En toch, op sommige momenten bekruipt ons het gevoel dat we er elk moment middenin kunnen komen te staan. Eén ding is zeker, oog in oog staan met de werken van Tatjana Gerhard is een meer dan intense ervaring.