Jolijn Van Den Heuvel vertrekt voor haar werk van zichzelf en haar omgeving. Haar werk manifesteert zich voornamelijk als totaalinstallaties die bestaan uit verschillende media, waaronder video, fotografie, keramiek en geluid. Voor deze tentoonstelling koos Van Den Heuvel ervoor om een selectie specifieke objecten te tonen, waaronder de zogenoemde wensbenen. Dit bot geeft bij vogels stevigheid aan de romp en heeft de belangrijke functie om de kracht van de vleugels tijdens het vliegen op te vangen. Door middel van het lichamelijke, in dit geval dierlijk, kunnen we volgens de kunstenaar een begrip vormen van de wereld rondom ons. Het lichaam functioneert daarbij als bemiddelaar van onze ervaringen. Dergelijke observerende houding vertaalt zich in Van Den Heuvels werk. Bestaande objecten krijgen een nieuwe lading en betekenis wordt gegenereerd door middel van onder meer gevoelswaarden. Haar beelden overstijgen het anekdotische. Het persoonlijke wordt universeel dankzij de herkenbaarheid van de zorgvuldig gekozen materie en een unieke poëtische beeldtaal.