Dan Van Severen was een prominente figuur in de na-oorlogse, niet-figuratieve schilderkunst. Het oeuvre van de kunstenaar wordt gekenmerkt door een poëtische soberheid en een zoektocht naar de essentie. Met zijn geraffineerde keuzes van witte en grijze tinten, gecombineerd met een geometrisch abstracte beeldtaal, creëerde hij tijdsoverstijgende tekens en symbolen. De toeschouwer vindt soms moeilijk een aanknopingspunt en toenadering tot de kunstwerken van Van Severen. De kunstenaar verbreekt namelijk de verhouding tussen zichzelf en de kijker en schuift het samenspel van lijnen, kleuren en vormen naar voren. De begrenzing van zijn vormen is met de hand getekend, zonder  meetinstrumenten, en ogen daardoor levendiger. Hiermee doorbreekt de kunstenaar de strakke geometrie in zijn werk. Bij Van Severen is de puur geometrische abstractie geen doel op zich, maar een middel om tot een geestelijk niveau door te dringen. De zuiverheid van de composities van Dan Van
Severen is daarom niet kil, maar eerder ingetogen.