Expo #19 - De la tranquillité/van het verpozen
Sylvie Canonne is al geruime tijd bezig met graveren, tekenen, schilderen, borduren, beeldhouwen... Haar werken keren terug naar de krachtige impulsen van de kindertijd en de symboliek van dromen of verhalen. Ze zijn dan ook gebed in een gevoel van empathie of liefde, en omdat ze eerder alluderen dan benoemen, hebben ze een soort lichtheid over zich, alsof ze immaterieel zijn. Pour Hadewijch keert terug naar de lessen Middelnederlandse literatuur die de kunstenares zich herinnert van toen ze achttien was: ze leerde toen over de Antwerpse begijn Hadewych, een 13de-eeuwse mystica, die gedichten, visioenen en brieven schreef.