Mira Sanders (1973) maakt vaak gebruik van collage en montage. Die helpen haar in het traceren en reconstrueren van inzichten en ervaringen. In verband met de serie Cute Frequencies merkte ze op dat veel hedendaagse toestellen op nanoschaal geconstrueerd zijn, waardoor het voor een niet-specialist onmogelijk is er inzicht in te krijgen. Ze heeft tijdschriften over geluidstoestellen uit de jaren 1910 tot ’30 verzameld. Toen had men pas de isometrie uitgevonden. Met deze voorstellingstechniek zijn zowel het voor-, zij- als bovenaanzicht zichtbaar en treedt er relatief weinig vervorming op. Kunstenaars als Marcel Duchamp en Theo van Doesburg maakten er onmiddellijk gebruik van. Mira Sanders knipt fragmenten uit de oude tijdschriften en construeert er autonome beelden mee. In de installatie boven heeft Sanders haar ervaringen onderweg langs de voormalige Romeinse heerweg, die van Cassel naar Aken ons land doorkruist en de taalgrens vormt, in diverse media verwerkt. Op het scherm zijn gemonteerde videofragmenten van twee tochten langs de heerweg te zien, die ze wandelend gefilmd heeft. Zwart-witafdrukken van onderweg genomen foto’s zijn versneden en vervolgens verbonden met stukjes tekening en balsahout. Zo is een model ontstaan, dat de veelzijdige ervaringen van de tocht verwerkt en verbeeldt. Naast het model ligt het snijplankje, dat op zijn beurt het spoor vormt van de constructie van de toren. Het gaat immers niet om het resultaat op zich, maar om het onderweg zijn.