Goele Dewanckel leeft sinds 31 jaar in de Franse Jura. Ze geniet er elke dag van het uitzicht uit haar woning. In een recent interview door Veerle Vanden Bosch in De Standaard zei ze: “Sinds zeven jaar werk ik aan een reeks landschappen. Ik teken wat ik hier constant zie, met die dramatische wolken- hemels waar soms zonlicht doorheen komt prie- men. Of die soms net donker en onheilspellend zijn. Die tekeningen zijn samengestelde beelden. Ik fotografeer luchten en landschappen en maak er collages mee. Als je naar een landschap kijkt, is dat tenslotte ook een samengesteld beeld: je kijkt naar links, je kijkt naar rechts, naar boven – dat is ook een collage van verschil- lende tijdsmomenten.” En: “Het is voor mij moeilijk te beschrijven en nog moeilijker te fotograferen. Dus teken ik het.”

Dewanckel zet haar tekeningen aan met grafietpoeder. Daar tekent ze met potlood talloze arceringen overheen. Soms vereist dit monnikenwerk zoveel concentratie, dat ze een stuk van de tekening visueel isoleert. Deze tekeningen nodigen ook de toeschouwer uit om herhaaldelijk te naderen en daarna weer afstand te nemen – zo de onmogelijke taak betrachtend om detail en totaliteit in één geheel te vatten.