Van dauw tot schemer en daaraan voorbijgaand heet de film en bijhorende publicatie van Natascha J.A. Rodenburg. Op een split screen kijken we tweemaal vanuit dezelfde auto naar het voorbijglijdende landschap. Links rijdt de wagen van Dow Benelux in Farmsum (Roden- burgs woonplaats) naar Dow Terneuzen (een gemeente van artist-in-residenceprogramma Leeuwenpoort, waar Rodenburg toen resident was); rechts wordt hetzelfde traject in omgekeerde richting afgelegd. De kunstenaar zit samen met haar dochter in de wagen. De film duurt 4 uren en 16 minuten: even lang als de ellenlange autorit. Er is dus niets geknipt. Deze beelden worden regelmatig ondertiteld, zonder dat we iemand horen praten. Wat we hier te lezen krijgen zijn gedachten – waarvan een mens er gemiddeld zo’n 40.000 tot 60.000 per dag schijnt te hebben.

De specifieke beleving van het landschap vanuit de wagen kennen we al te goed. Rodenburg verbindt deze collectieve dimensie op een subtiele wijze met particuliere omstandigheden.

Daarnaast is er ook de relatie tussen wat zich buiten en binnen de hoofden van bestuurder en passagier afspeelt. De romantische schil- der Carus beschouwde het landschap als een spiegelbeeld van onze ziel.