Voor de fotoreeks Di là fioriscono carote selvagge (Wilde wortels bloeien ginds) vonden de opnames ’s nachts plaats, met behulp van LED-flitslicht en lange belichtingstij- den. De wortels, die her en der langs wegen groeien, doemen op uit de duisternis. De variatie in intensiteit van hun verschijningen vloeit voort uit de transparante ge- laagdheid van diverse opnames op dezelfde plek.

Vanaf 2012, toen ze een aantal endoscopische onderzoeken onderging, concipieerde Laura Viale de tekeningenreeks Inframondo, sindsdien uitgevoerd in diverse grotten. Het zijn frottages: ze komen tot stand door bladen papier op rotsoppervlakken te leg- gen en er met een grafietstaaf overheen te wrijven. Dit quasi blinde proces, waarin de tastzin het overneemt van het oog, staat in scherp contrast tot het vergezicht, dat aan het ontstaan van het landschap als artistiek genre ten grondslag ligt. Niettemin is er een verband met de (analoge) fotografie, vermits er een directe index of afdruk van een bepaal- de plaats op een bepaald tijdstip genomen wordt, én in het aspect van de black box, waarin een automatisch proces los van de menselijke hand plaatsvindt. Later gebruikte Viale deze techniek tevens om rotsformaties in de buitenlucht te traceren, waarvan resul- taten ook hier te zien zijn.