“Waarom intrigeert de grens tussen twee- en driedimensionaal mij? Wanneer twee vlakken elkaar kruisen, ontstaat er een derde dimensie, maar dit impliceert altijd een blinde vlek. Het ene perspectief sluit het andere uit. Wanneer men de woorden leest, kan het beeld niet worden gezien, en omgekeerd. Als je het ene vlak in zijn geheel begrijpt, valt het andere (vlak) uiteen in slechts een dunne lijn.”

De sculpturen van Eloïse Baele die in deze tentoonstelling te zien zijn, zijn ontstaan uit tekeningen van woorden die in zekere zin uitzetten, verschuiven en groter worden. Baele zag het ruimtelijke potentieel van deze woorden in en besloot van de tekeningen sculpturen te maken. Van immateriële woorden maakte ze grote en concrete objecten. Hierbij maakt ze via de techniek van de 3D-print zelfs een letterlijke vertaling van het platte vlak naar het driedimensionale object. Door geen verklaring te geven van de gekozen woorden en/of letters, legt ze de invulling bij de toe- schouwer en legt ze hiermee nogmaals de nadruk op de materialiteit van de werken.