Tijdens wandelingen dompelt Frank Depoorter zich onder in de omgeving. Deze tracht hij dicht op de huid te zitten. Hij stelt zich op als een ontvanger van indrukken, die hij zo direct mogelijk registreert.

Daarbij maakt hij zich als individu, als bewuste persoon, klein: tussen een onafzienbare buitenwereld en de al even ongrijpbare, oeverloze wereld binnenin. Zo tracht hij zich tot een fijnbesnaarde getuige te maken van wat zich aan weerszijden afspeelt, en van de wisselwerking, het verkeer tussen beide.

Sommige kunstwerken komen tot stand als de neerslag van een specifieke wandeling. Andere hebben een grotere autonomie; die vormen niet de uitkomst van een welbepaalde tocht, verblijf of periode.

Een belangrijke rol in Zijlicht is weggelegd voor de houten wanden. De aangewende multiplexplaten zijn voor het merendeel herbruik: samen met het Emergent-team heeft Depoorter de constructie van Emmanuelle Quertain, gecreëerd voor haar tentoonstelling Nouvelles, uit elkaar gehaald; vervolgens heeft hij de panelen zo gemonteerd dat een nieuwe ruimtelijkheid ontstaan is.

Curator: Frank Maes