Almudena Lobera legt zich toe op het tonen van alternatieve modellen voor het ‘zichtbare’ en het ‘onzichtbare’. Ze onderzoekt de aard van het beeld, de verschillende lagen ervan en gaat dieper in op de idee dat het beeld niet altijd zichtbaar of toegankelijk is in de natuur. In Where The Interior Begins wordt het kunstwerk voorgesteld als een orgaan dat een relatie aangaat met de ruimtes van de galerie en de toeschouwer. Hierbij maakt de kunstenaar gebruik van de erfenis van de renaissance en de analoge fotografie en verbindt ze deze met de hedendaagse digitale beeldcultuur. Door zich constant te bewegen tussen deze periodes in de geschiedenis, tracht ze naar de tegenwoordige tijd te kijken zoals we naar het verleden kijken: met de nodige afstand. Een vrijwel onmogelijke vooropstelling. Waar ze echter wel in slaagt, is om de mogelijke waarde van het digitale beeld te ondersteunen via deze tijdsprongen.

De museale installatie Technical Tokonoma II staat bij binnenkomst in de galerie uitnodigend te prijken. De Kakemono (Kakemono I. Capillary Printing), die in het midden van de installatie hangt, verwijst naar Japanse hangrol, die wordt gebruikt om schilderijen en kalligrafie-inscripties en ontwerpen weer te geven en tentoon te stellen. De vitrine die zich als een schouwspel openbaart, zet meteen de toon voor de opbouw van de hele tentoonstelling, waarbij Almudena Lobera de ruimtelijke kenmerken van de galerie uitspeelt. De grote vitrine is uitnodigend, maar houdt de toeschouwer tevens op een afstand. Deze ruimte zult u niet betreden. Hier begint het interieur. Kijken mag, aankomen niet.

curator: Hilde Borgermans