Wat doe je als kunstenaar als je wordt uitgenodigd voor een grote solotentoonstelling, terwijl heel wat van je jongere collega’s in deze ongeziene tijden nauwelijks aan de bak komen? Voor Marcel Berlanger was het antwoord duidelijk: hij besloot prompt om een aantal bevriende en door hem bewonderde kunstenaars – waarvan de meeste een stuk jonger dan hem - uit te nodigen om samen tentoon te stellen. Er werd geen strak thema opgelegd of bekende curator uitgenodigd, de kunstenaars besloten om samen te zitten en elkaars werk te bespreken. “Nobody looks at art like artists,” merkte John Baldessari dan ook terecht op.

Berlanger baseerde zijn selectie van kunstenaars op een aantal specifieke werken waarin hij gemeenschappelijke bekommernissen of werkwijzen herkende. Elk op hun eigen manier verwijzen de kunstenaars subtiel naar deze toch wel bijzondere tijden, met de uitwasemen van de corona-epidemie, het uitbreken van de oorlog in Oekraïne en de daar bijhorende recessie en energiecrisis. Een crisis die we allemaal aan den lijve ondervinden, niet op zijn minst de kunstenaars.

KUNSTENAARS

Marcel Berlanger
Jan De Nys
Benjamin Installé
Victoria Palacios
Guy Woueté

Tekst: Sam Steverlynck