In 1713, precies 300 jaar geleden, splitste het Verdrag van Utrecht De Moeren in twee helften. Tot op vandaag loopt de grens lijnrecht door het biljartvlakke, onder de zeespiegel gelegen gebied. Het voormalige moeras was in de zeventiende eeuw drooggelegd en volgens een rastervormig patroon ingedeeld. De Moeren vormden een eiland van rationaliteit, dat het grondplan aanreikte voor een centrum- en grenzeloze toekomst. Tot de Spanjaarden, die de drooglegging gefinancierd hadden, het hele gebied weer onder water zetten om de troepen van Lodewijk XIV tot staan te brengen. Het verlangen naar een universeel, abstract utopia kwam er in botsing met de concrete realiteit van het grensconflict.

De Moeren fungeren niet als het onderwerp maar als de motor van deze tentoonstelling. Die zoekt bewust de spanning op tussen voorstellingen van grenzeloosheid en de limieten van elk blikveld. Grenzeloze, wereldomspannende, onvatbare abstracties spelen meer dan ooit een bepalende rol. Maar ook het concrete hier en nu, de wereld van directe impressies en verhoudingen, blijft haar rechten opeisen. Een van de grootste uitdagingen voor moderne en hedendaagse kunstenaars bestond en bestaat erin om zich tot die fundamentele, nimmer te overbruggen gespletenheid te verhouden.

KUNSTENAARS
Marcel Berlanger
Marcel Broodthaers
Marie Cloquet
Alexis Destoop
Tina Gillen
Adam Leech
Klara Lidén
Emilio López-Menchero
Clarence Maisonsept
Wesley Meuris
Yola Minatchy
Els Opsomer
Royden Rabinowitch
Arno Roncada
Javier Téllez
An van. Dienderen