Franz Anaïs, voorheen videokunstenaar en actief onder een andere naam, toont in Emergent, in wat zijn allereerste solotentoonstelling is, een reeks schilderijen die het resultaat zijn van een jarenlang experimenteel denk- en werkproces. “Schilderkunst is voor mij in dit proces als medium een verrassing gebleken,” licht de kunstenaar mij toe in onze autorit naar Veurne. De reeks van in totaal 12 schilderijen kwam op een vrij korte termijn tot stand, “in een vlaag van geconcentreerde energie,” aldus Anaïs. De schilderijen zijn ontstaan vanuit een noodzaak. “Ik heb er betrekkelijk lang over gedaan om mijn ‘ding’ te vinden. Wat mij bijvoorbeeld mateloos frustreerde aan het medium video, is dat techniek en tentoonstellingscondities dermate het werk bepalen. Ik had eenvoudigweg nood aan een direct medium waarin ik altijd kon werken.” Na enkele experimenten met de collage-techniek vond Anaïs een thuishaven in de schilderkunst.

Tweedimensionaal, maar heel materieel, vibreren de doeken de ruimte in. Anaïs’ schilderijen staan in belangrijke mate in relatie tot het lichaam van de toeschouwer. Ze zijn als het ware een aanslagop diens zenuwstelsel. Het grotere formaat draagt daar zeker toe bij, “maar ook het ene vluchtpunt waarnaar je visueel gezogen wordt,” merkt Frank Maes op. En dan is er nog het bijzondere kleurenpalet: fel, vibrerend, levendig, maar tegelijkertijd ook geweld aandoend. “Kleur en vorm duiken in één transformatieproces,” aldus de curator. Het kleurenpalet is overigens opnieuw ontstaan vanuiteen noodzaak, een concrete situatie, namelijk dat de kunstenaar in de donkere kelder van zijn huis werkt.

Curator: Frank Maes