Expo #12 - Je ne sais quoi
Femke Gerestein maakt tekeningen met als uitgangspunt het vrouwelijke lichaam. De meeste hiervan zijn groot en dus erg aanwezig. De toeschouwer moet naar ze opkijken. Tegelijkertijd zijn de erop afgebeelde vrouwen kwetsbaar en vaak naakt. De tactiliteit van de monumentale tekening nodigt uit om dichterbij te komen. Eenmaal dichtbij verdwijnt echter het totaalbeeld en openbaart zich een nieuwe dimensie in het getekende oppervlak. Zelf zegt Gerestein over haar werk: “Het medium waarin ik werk is belangrijk. Tekenen is registreren, kijken, aanraken, voelen en volgen. Het is onderzoeken hoe ik het kijken van de toeschouwer kan beïnvloeden. Tekenen is opperste concentratie. De tekening is alles wat er is. Bovenal is tekenen durven de controle verliezen. Dat vind ik tegelijk lastig én interessant”.
Tot midden 2016 begon Gerestein haar werkproces met het fotograferen van het model, meestal zichzelf. In de werken gepresenteerd in Emergent is de fase van het fotograferen achterwege gelaten. De tekeningen ontstonden tijdens een kortstondige en zeer direct lichamelijke actie. De kunstenaar gebruikte namelijk haar met grafiet ingesmeerde lichaam als materiaal. In deze nieuwe werken durft ze volledig los te laten. Ze beleeft haar tekeningen tijdens private performances in het atelier. Als toeschouwer wordt het ons gegund daar onrechtstreeks getuige van te zijn.