In de schilderijen op papier en doek van Victoria Parvanova (°1993) worden transparante versies van hoge en lage cultuurwerelden op een nieuwe manier naast elkaar gelegd, af en toe voorzien van een kleurvlek. Lijntekeningen roepen de gelaatstrekken op van beroemde YouTube-influencers, fotomodellen of gefortuneerde dames die zichzelf vertolken in eindeloze realityshows. Deze beelden worden aangevuld met toonbeelden van de Franse haagsnoeikunst, gestreepte luifels van New Yorkse hotels of andere architecturale elementen die een neo-neo-classicistisch  schoonheidsgevoel oproepen. Tegelijk herkennen we de kleurboeken waarin het kind de avonturen van Barbie zelf mag inkleuren. Niets is wat het lijkt. Het is een feest van de oppervlakte, die haar diepte toont. En zo dient Parvanova op oneerbiedige wijze het Platoonse ideaal van de schoonheid die samenvalt met het ware en het goede.

De hier tentoongestelde werken zijn portretten van beroemde dames, waarin de ogenschijnlijke lijntekening eigenlijk geschilderd is en het effect van kleurstiften schilderend wordt geïmiteerd. Net als bij Ghekiere treffen we hier werken aan die zichtbaar nadenken over het schilderen zelf, maar ook reflecteren over dames die zich tonen en verhullen.

Tekst: Hans Theys